Nieuws
Respect lijkt in deze tijd een schaars goed te zijn. Vooral onder jongeren merk je dat beleefdheid, normen en waarden vaak ver te zoeken zijn. Oudere generaties zullen het direct herkennen: jongeren die zich onaantastbaar wanen en denken dat ze alles kunnen zeggen en doen, zonder enige consequentie. Toch blijken er nog altijd mensen te zijn die daar niet in meegaan en simpelweg een grens trekken. Zoals deze vrouw, die haar geduld volledig verloor toen ze geconfronteerd werd met het gedrag van een brutaal jochie.
Het tafereel vond plaats op een doodgewone middag. Een vrouw stond rustig bij de supermarkt toen ze plotseling werd aangesproken door een jongen van ongeveer dertien jaar oud. Maar in plaats van een normale vraag of opmerking, gooide hij er direct een scheldwoord uit waar je oren van zouden klapperen. Hij gebruikte het beruchte k-woord, een vloek die in Nederland nog altijd zwaar weegt, zeker als je deze tegen een volwassene uitspreekt. Alsof dat nog niet genoeg was, riep hij er achteraan dat hij helemaal niets te vrezen had. Hij was immers nog maar 13 en zijn vader werkte bij de politie. Een uitspraak die hij waarschijnlijk al vaker had gebruikt om onder vervelende situaties uit te komen.
De vrouw was echter niet onder de indruk van zijn zogenaamde bescherming. Sterker nog, deze opmerking leek juist als olie op het vuur te werken. Terwijl de jongen nog stoer riep dat hij ‘pas 13 was’ en zijn vader ‘bij de politie werkte’, stapte de vrouw op hem af met een vastberaden blik in haar ogen. “Nou, kom maar op dan,” riep ze luid en duidelijk. Omstanders keken vol ongeloof toe. Ze zagen hoe de vrouw zonder aarzeling de jongen bij zijn kraag pakte en hem stevig vastzette. Haar boodschap was helder: hier ging zij niet in mee. Grenzen zijn er om gerespecteerd te worden en leeftijd is geen vrijbrief voor asociaal gedrag.Veel voorbijgangers stonden met open mond te kijken. Aan de ene kant vonden ze het schokkend om te zien hoe fel de vrouw reageerde, maar aan de andere kant voelde het ook als een wake-up call. Want hoe vaak gebeurt het niet dat jongeren overal mee wegkomen? Leraren mogen nauwelijks nog iets zeggen zonder direct klachten van ouders te krijgen. Buschauffeurs worden uitgescholden zonder dat iemand ingrijpt. Supermarktmedewerkers krijgen regelmatig een grote mond terwijl ze simpelweg hun werk doen. En nu? Nu was er eindelijk iemand die zei: tot hier en niet verder.
Natuurlijk kun je je afvragen of deze vrouw niet te ver ging. Een kind hard bij zijn kraag pakken is in principe niet de manier waarop je een conflict oplost. Maar in een maatschappij waar jongeren steeds minder gezag lijken te accepteren, roept zo’n harde reactie ook een gevoel van gerechtigheid op. Iemand moet immers laten zien dat bepaald gedrag simpelweg niet geaccepteerd wordt. Het was geen vuistslag, geen trap of ander fysiek geweld. Het was een directe, harde, maar duidelijke ingreep die de jongen waarschijnlijk nog lang zal heugen.De discussie hierover barstte los op sociale media. De ene helft van de reacties was vol lof: “Eindelijk iemand die opstaat en jongeren grenzen leert.” Anderen vonden het overdreven: “Je moet kinderen niet zo aanpakken, daar leren ze niets van behalve angst.” Toch is het duidelijk dat veel mensen het gedrag van de jongen niet goedkeurden. Velen deelden hun eigen ervaringen met brutale pubers die geen enkel respect meer tonen. Een vrouw reageerde: “Ik werk in het onderwijs en ik maak dit dagelijks mee. Er is geen enkel besef van fatsoen of beleefdheid meer. Ze denken echt dat ze onaantastbaar zijn.”
Ook professionals binnen de jeugdzorg en gedragswetenschappen mengen zich in de discussie. Zij geven aan dat grenzen stellen noodzakelijk is, maar dat fysiek ingrijpen altijd een laatste redmiddel moet zijn. “Een kind leert niet door angst, maar door uitleg en consequentie,” aldus een gedragsdeskundige. Tegelijkertijd erkent zij dat in onze maatschappij de balans volledig zoek is. Ouders leggen steeds vaker de schuld bij scholen, docenten of anderen, terwijl opvoeden toch echt thuis begint.De vrouw in dit verhaal heeft wellicht een grens overschreden, maar zij liet wel zien dat je niet zomaar alles kunt zeggen zonder gevolgen. Zeker niet tegen volwassenen die simpelweg hun dag proberen door te komen. Het is een harde les voor de jongen, maar hopelijk ook een les voor zijn ouders. Respect en opvoeding zijn fundamenten die thuis gelegd moeten worden. Als kinderen leren dat ze overal mee wegkomen, zullen ze later in hun leven ook weinig respect tonen voor anderen, collega’s of leidinggevenden.Of je het nu goedkeurt of niet: deze vrouw gaf een signaal af. Een signaal dat veel mensen stiekem wel kunnen waarderen. Want in een samenleving waarin steeds meer regels vervagen, waarin gezag onderuit wordt gehaald en waarin jongeren steeds brutaler worden, is het soms nodig dat iemand zegt: tot hier en niet verder.Beelden op de volgende pagina:
